Delicia, de Yolanda Castaño

Primeiro faise auténtica, elástica

no apresuramento por devorar que corre, quero

todo para min e os seus movementos impenetrables son

unha sensación contradictoria.

Que o meu corporea para cousas boas,

Desvirtuar cosméticas, para pinchar globos e pompas

    de xabrón irisado

todo un desamarrarse porque quero referver.

Logo derruban e descarnan e póñense a desenvolver

Intersticios e comisuras, un edén algo directo

que fantasea a dureza dos latexos,

un xardín algo suxo

onde se verquen os contidos e non se pode calar.

Delicia, de yolanda Castaño